سال نو مبارک

باز کن پنجره‌ها را٬که نسیم
روز میلاد اقاقی‌ها را
جشن می‌گیرد
و بهار
روی هر شاخه٬کنار هر برگ
شمع روشن کرده ‌است.

همه‌ی چلچله‌ها برگشتند
و طراوت را فریاد زدند
کوچه یکپارچه آواز شده است
و درخت گیلاس
هدیه جشن اقاقی‌ها را
گل به دامن کرده است.

باز کن پنجره‌ها را٬ای دوست
هیچ یادت هست
که زمین را عطشی وحشی سوخت؟
برگ‌ها پژمردند؟
تشنگی با جگر خاک چه کرد؟

فریدون مشیری

پیشاپیش سال نو رو به همه تبریک می گم و امیدوارم سالی پر از شادی، نشاط، سربلندی برای همه باشه

پ.ن:چون در چند روز اینده دسترسی به اینترنت ندارم گفتم زودتر تبریک بگم، مطالبی رو هم برای ملی شدن صنعت نفت اماده کرده بودم که فرصت نشد تایپشون کنم باشه تا بعد ببینیم چی می شه! )

ملاقلی پور هم در گذشت

 اول از همه بگم چرا این همه تاخیر ، با امروز یک هفته ایی می شه که کامپیوترم پوکیده! ولی بعد ازتلاشهای فراوان و هزینه ایی معادل۲۹۰ هزار تومان دوباره سرپا شد.جالبه دقیقا ۲ ماه بعد از اتمام گارانتی Motherboard یک دفعه سوخت این جور قطعات هم که چندان تعمیری ندارن بخصوص اگه ای سی یا چیپ ستشون باشه ،هیچی ما هم مجبور شدیم(از خدا خواسته !)از cpu گرفته تا cd -rom رو عوض کنیم عوضش یک چیز توپی شد.

 امروز وقتی شنیدم ملاقلی پورفوت کرده اصلا باورم نشد نه سابقه بیماری داشت  نه سن بالایی داشت(گرچه یک جایی خوندم که قبلا دوبار سکته کرده بوده ولی ظاهرش که نشان نمی داد) اینه که می گن مرگ خبره نمی کنه! فیلمساز جسوری بود و از معدود فیلمسازهای جنگ بود که به مخاطبش باج نمی داد و اون چیزی رو می ساخت که فکر می کرد درسته با اینکه می دونست خیلی ها از منتقدا گرفته تا بعضی از گروههای سیاسی خوششون نمییاد.با اینکه به گفته خودش بلد بود چه طوری می شه مخاطب رو جذب کرد و این رو هم نشان داده بود ولی به خاطر گیشه هیچ وقت مثل بعضی ها فیلمی نساخت که صرفا هدفش جذب مخاطب باشه سینما رو می شناخت این رو با ساختن فیلم مزرعه پدری نشان داد فیلمی که جلوه های ویژه اش نه تنها در زمان خودش بلکه تا حالا هم در سینمای ایران اگر بی نظیر نباشه حداقل کم نظیره ولی عده ایی گفتن که فیلمش سکسیه !!!  به این جور حرفها عادت داشت و کار خودش رو می کرد  ودر فیلم اخرش بار دیگه ثابت کرد که سینما رو خوب می شناسه مسلما میم مثل مادر جزء چند فیلم مطرح سالهای اخیره چه از  نظر داستان و کارگردانی  و چه از نظر جذب مخاطب واقعا حیف شد توی سینما ی ایران کسی مثل اون نیست

پ.ن :خداحافظ سینما... رسول ملاقلی پور دیگر فیلمی نخواهد ساخت

دو سال گذشت ...

به تماشا سوگند

و به اغاز کلام

و به پرواز کبوتر از ذهن

واژه ایی در قفس است

 اینها اولین کلمه هایی بود که اینجا نو شتم والان دو سال می گذره (البته با یک هفته تاخیر) واقعا چه زود گذشت انگار همین دیروز بود از اینکه می بینم تا حالا 23307 نفر به این وبلاگ اومدن خوشحالم شاید امار حدودا 2000 نفر در ماه نصبت به بعضی وبلاگها زیاد نباشه ولی باتوجه به اینکه من هفته ایی یک بار اپ می کنم و ...  برای من رقم قابل توجه اییه و برام ارزشمنده با خیلی ها اشنا شدم که اینم خودش یک تجربه است می خواستم نظرات دیگران رو بدونم و بقیه هم نظرات من رو بدونن . با اینکه خیلی از برنامه هام برای اینجا عملی نشد با این حال برنامه های زیادی برای اینده دارم (اگه وقتش و پیدا کنم و مهمتر از اون حالشو داشته باشم) نسبتا از نتیجه راضیم .و از شما هم می خوام نظرات خودتون رو از طراحی گرفته تا نو شته ها بگید .