این رییس جمهور مردمی ما خودش کم ادعا می کرد که با امام زمان ارتباط داره حالا جنتی هم این موضوع رو تاید فرمودن و گفتن که :
"این نامه چیزی است که در تاریخ سابقه ندارد. البته خدا درجات امام خمینی را متعالی کند، چرا که آغازگر این حرکت امام بودند و آن نامه را به گورباچف نوشتند و همه را مبهوت کردند."و همچنین اقای جنتی نامه رییس جمهور محبوب رو که اکنون دامنه محبوبیتشان نه تنها ایران رو فراگرفته بلکه در سراسر کشورهای جهان گسترده شده رو "نامه عجیب و غریبی" دانستن و گفتن:" توصیه می کنم این نامه را بچهها همه بخوانند و در مدارس و دانشگاه ها خوانده شود و صدا و سیما نیز مکرر آن را بخواند."
و پیشنهاد هم کردن که متن این نامه در کتاب های درسی گنجانده شود.و ادامه دادن از نامه آقای احمدی نژاد "بوی عزت، حکمت و اقتدار به مشام می رسد"، " هر رییس جمهوری بخواهد به رییس جمهوری آمریکا نامه بنویسد، در خود احساس کوچکی می کند و آن را در نامه نشان می دهد."
خدا رو شکر که ما یک همچین رییس جمهور شجاعی داریم!!! نمی دونم از کی مد شده که به حماقت شجاعت می گن! (به قول ابطحی هزینه این جور حرفها رو مردم باید بدن )همیشه در بخش روانی بیمارستانها کسایی پیدا می شن که می گن ما پیامبریم می خوان بقیه مریضها رو هدایت کنن خوب به احتمال زیاد این هم از این نوع نمونه هاست فقط مشکلی که هست اینه که در کشور ما خیلی داره شیوع پیدا می کنه و وزارت بهداشت باید یک فکری به حالش بکونه!
یک زبان داشت دوتا دندان لق می زد تا می توانست حرف حق
کیو مرث صابری فومنی یا همون گل اقا کسی بود که تونسته بود با قلم خودش بخصوص در سالهای سخت دهه ی ۶۰ که هر کسی به راحتی نمی تونست انتقادی بکنه حرف خودش رو که حرف مردم هم بود بزنه و برای لحضه ایی هم که شده جامعه خسته رو بخندونه .شیوه ی گل اقا چه در زمانی که در اطلاعات می نوشت و چه زمانی که در مجله گل اقا٬ به گونه ایی بود که کسی از دست اون دلگیر نمی شد دلیلش هم اینکه در مراسم دفن گل اقا در دو سال پیش از مهاجرانی گرفته تا ابطحی و لاریجانی و ... همه حضور داشتن پدیده ایی که کمتر اتفاق می افته واین نشان میده که کنایه های گل اقا باعث ناراحتی کسی نمی شده. شاید در این روزها فقدان گل اقا بیش تر از هر موقع دیگه ایی احساس می شه ٬اگر الان گل اقا بود با این دولت چقدر سوژه داشت وچقدر می خندیدیم به هر حال سالهای سال مردم با گل اقا خندیدن وهیچ وقت هم او رو فراموش نمی کنن روحش شاد.
اول اینکه موفقیت معصومه ابتکار در ایران به خاطر کسب جایزه قهرمان زمین برای دومین باربه راحتی نادیده گرفته شد ومن ندیدم در جایی کسی حرفی ازش بزنه!ولی من فکر می کنم اهدای این جایزه که از طرف یک نهاد بین المللی ظاهرا بی طرف به خاطر فعالیت هایی که در زمان ریاستش داشته داده شده کم موفقیتی نیست و رسانه ملی ایران در کمال اسایش اون رو سانسور می کنه به خصوص در زمانی که در کمال اسایش شهرداری تهران هزاران درخت رو در لویزان وبدون مخالفتهای چندانی قطع می کنه و به جز عده ایی معدود صدای کسی هم در نمی یاد!ا نمی دونم اگه در یک کشور اروپایی همچین اتفاقی می افتاد مردم به همین راحتی از کنارش می گذشتن!!!
سخنرانی ابتکار رو اینجا بخونید.
دوم هم اینکه نتونستم به خاطر توهینی که به یکی از قدیمی ترین وبلاگ نویسها شده سکوت کنم.
خورشید خانوم رو تقریبا همه می شناسن واحتیاجی به توصیف من نیست هر کسی که از قدیم با این وبلاگ اشنایی داره می دونه که کارهای زیادی در مورد حقوق زنان و دوکراسی انجام داده وبه قول خودش خیلی از این کارها رو هم با بدبختی انجام داده!وهیچ حرفی نمی تونه از این خنده دار تر باشه که یک عده ایی بگن جاسوسه!نمی دونم این که ما از روی هوا حرف می زنیم وبه خودون اجازه می دیم که به هر کسی توهین کنیم مختص فرهنگ ماست یا بقیه هم همینطوری هستن!جالبه اینجور ادمها طرفدار دموکراسی هم هستن یا بهتر بگم خودشون رو طرفدار دموکراسی می دونن.