یک زبان داشت دوتا دندان لق می زد تا می توانست حرف حق
کیو مرث صابری فومنی یا همون گل اقا کسی بود که تونسته بود با قلم خودش بخصوص در سالهای سخت دهه ی ۶۰ که هر کسی به راحتی نمی تونست انتقادی بکنه حرف خودش رو که حرف مردم هم بود بزنه و برای لحضه ایی هم که شده جامعه خسته رو بخندونه .شیوه ی گل اقا چه در زمانی که در اطلاعات می نوشت و چه زمانی که در مجله گل اقا٬ به گونه ایی بود که کسی از دست اون دلگیر نمی شد دلیلش هم اینکه در مراسم دفن گل اقا در دو سال پیش از مهاجرانی گرفته تا ابطحی و لاریجانی و ... همه حضور داشتن پدیده ایی که کمتر اتفاق می افته واین نشان میده که کنایه های گل اقا باعث ناراحتی کسی نمی شده. شاید در این روزها فقدان گل اقا بیش تر از هر موقع دیگه ایی احساس می شه ٬اگر الان گل اقا بود با این دولت چقدر سوژه داشت وچقدر می خندیدیم به هر حال سالهای سال مردم با گل اقا خندیدن وهیچ وقت هم او رو فراموش نمی کنن روحش شاد.
بازاریابی برای صاحبان وبلاگ و سایت!
سلام!
سلام..روحش شاد و یادش گرامی باد..ممنونم از لطفت به بنده حقیر..در راستای تبادل لینک که گفته بودی به وبلاگت لینک دادم..موفق باشی علی جان...به امید فردای روشن برای من٬ تو و تمام مردم دنیا
درود بر شما.ممنون از حضورتان...در پاسخ باید بگویم مطمئنا دلایل بسیاری دارم...در این زمان کوتاه زندگی هر یک از ما به دنبال حقیقت خواهیم دوید اگر بخواهیم که بدانیم کیستیم وچیستیم.
دوستان گرامی 26 اردیبهشت تاریخ اعدام یک دلاور دیگر از نسل پیشتازان آزادیخواهی است لطفا با حمایتهای همه جانبه خود فارغ از هر دسته و گرایشی قدمی هر چند کوچک در را ه ادای وظیفه به پیشروان جان بر کف این جبهه برداریم
منتظرتان هستیم
یکی از خاطرات بچگیهایم بود.با دوستام تو خونه بودیم و هیچ جایی رو نداشتیم بریم و زندگیم هم یه جورایی بود سنگین بود حالا که فکر میکنم انگار خلاء یه چیزایی تو وجودم بود که باعث خیلی از ناراحتیهام شد.از خاطراتی که الان واسم شیرنه اینه که با هم گل اقا میخوندیم و کلی به حرفاش و به کاریکاتوراش میخندیدم.