به تماشا سوگند
و به اغاز کلام
و به پرواز کبوتر از ذهن
واژه ایی در قفس است
این کلمه ها اولین چیزهایی بودن که توی این وبلاگ نوشتم والان دقیقا یک سال از اون تاریخ می گذره و در یک نگاه چقدر زود گذشت...
توی این یک سال هم خودم هم این وبلاگ فراز ونشیبهای زیادی داشتیم وشاید بتونم بگم که به سختی اینجا رو حفظ کردم با اون شرایطی که من داشتم یک دسترسی ساده به اینترنت واقعا مشکل بود ولی خوب الان شرایط خیلی بهتر شده ولی هنوز مقداری مشکل هست! اینکه گاهی چند وقت می گذره و من ا پ نمیکنم به خاطر اینه که واقعا کار دارم ونمی رسم با اینکه اصلا دوست ندارم که اینطوری باشه.ولی از این به بعد قول می دم هر جوری که شده زودتر اپ کنم.
تو این یکسال با کسایی اشنا شدم که بعضی ها شون دیگه نیستن و خوب دوستان خوبی هم هنوز هستن .به هر حال تجربه جالبی بود و دوست دارم که ادامش بدم
فعلا
سلام نازنین...
یک سالگی قلمت مبارک !
ببخش اگه نمیام...یا ردی به جا نمیذارم....
به حساب بی مهری نذار.....بذار به حساب آشفتگی افکارم...
شاد باشی و همواره شاد...
سلام علی جان..میلاد وبلاگت مبارک دوست خوبم...به امید فردای روشن برای من٬ تو و تمام مردم دنیا
یک سالگی وبلاگت رو خیلی خیلی تبریک می گم ، امیدوامر حالا حالاها به نوشتن ادامه بدی
سلام
یک ساله شدن وبلاگ زیبایت را تبریک میگویم
سبز باشید و پر از جوانه
گلنار